اثرات فیزیولوژیکی تنش شوری )کلرید سدیم( بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ای ژنوتیپ های گندم نان

تنش شوری و مبارزه با آن از عمده مسائلی است که بشر از هزاران سال پیش تا کنون با آن دست به گریبان بوده است. مشکلاتمربوط به جوان هزنی و استقرار مطلوب گیاه یکی از مهم ترین دغدغه های کشاورزان در مناطق خشک و نیمه خشک م یباشد. در این راستاو به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر جوان هزنی رقم های گندم نان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عاملو سه تکرار انجام شد. عامل های آزمایشی شامل ارقام مختلف گندم نان )هشت رقم( و چهار سطح تنش شوری )با غلظت صفر، 3، 6 و 9گرم نمک طعام در لیتر( بود. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ های گندم و همچنین بین سطوح مختلف تنش شوری بر طول ریشه چه، طولساقه چه، طول کلئوپتیل، وزن تر گیاهچه و درصد جوانه زنی اختلاف معنی دار ) p≥0.01 ( مشاهده شد. هم چنین اثر ژنوتیپ بر نسبت طولریشه چه به طول ساقه چه بسیار معنی دار ولی اثر تنش شوری بر آن، معنی دار ) p≥0.05 ( گردید. از طرف دیگر نسبت وزن تر ریشه چه بهوزن تر ساقه چه تحت تأثیر معنی دار ژنوتیپ قرار گرفت، ولی اثر تنش شوری بر این صفت معنی دار نگردید. اثر متقابل ژنوتیپ و تنششوری بر صفت طول ریشه چه معنی دار بود. با افزایش تنش شوری، مقدار تمامی صفت های مورد مطالعه به جز نسبت طول ریشه چه بهطول ساقه چه کاهش یافت. بیش ترین همبستگی، بین دو صفت نسبت وزن تر ریشه چه به وزن تر ساقه چه و وزن تر ریشه چه ) 95 / ،)r=0به دست آمد. تجزیه کلاستر بر مبنای داده های استاندارد شده، ژنوتیپ ها را در سه گروه قرار داد. رقم آذر 2 از نظر تحمل به شوری و اغلبصفت های مورد بررسی به جز وزن تر ریشه چه، نسبت های طول ریشه چه به طول ساقه چه و نسبت وزن تر ریشه چه به وزن تر ساقه چه ازسایر رقم ها برتر بود.